شخصیت کودکان در پیش دبستانی شکل میگیرد

 کودکان درشش سال اول زندگی خود دوره حساسی را پشت سر می گذرانند زیرا میزان رشد کودک دراین سالها نسبت به مراحل دیگر سنی وی سرعت بیشتری دارد و پرورش استعدادهایش نیاز به محیطی برانگیزنده و محرک دارد یعنی باید محیطی برای کودک فراهم ساخت تا با آزمایش اشیاء درمکان های متنوع روبرو شود و تجربیات جدیدی کسب کند دراین دوره سنی کودک باید با بزرگترها و گروههای دیگر همسن خود مواجه شود تا به تعامل معنی دار با آنهابرسد و از اینرو لازم است دراین دوره محیطی امن و عاطفی حمایتی برای کودک فراهم باشد.

باتوجه به افزایش روبه رشد تعداد مادران شاغل و تغییرشکل نظام سنتی خانواده و اشتغال والدین درخارج از محیط خانه اغلب کودکان نمی توانند از یک محیط محرک و برانگیزنده درمحیط خانه بهره مند باشند به اضافه اینکه والدین کم سواد و یا بی سواد توانایی تعامل موثر و مفید با کودکان خودرا ندارند و نمی توانند کمک موثری به رشد مطلوب و مناسب گفتار،زبان و مهارتهای شناختی کودک خود کنند و البته فقدان تسهیلات ووسایل یعنی اسباب بازی کتاب و فضای مناسب برای بازی نیز به محدودیت خانواده ها می افزاید و چنانچه کودکی درشش سال اولیه زندگی خود در چنین شرایطی رشد کند کمبودها و محرومیت ها تاثیر نامطلوبی بررشد کلی و به ویژه رشد ذهنی و زبانی او می گذارد ٫ ازاینرو آموزش و پرورش مناسب برای کودک در دوره پیش از رسیدن به سن دبستان عامل موثری است که می تواند تجاربی محرک برای رشد ذهنی ،زبانی ،جسمی و عاطفی کودک فراهم آورد و اگربرنامه ها بصورت موثری سازمان داده شود خواهد توانست محرومیت های ناشی از کمبودهای محیطی و خانوادگی را جبران و کودک را برای رشد بعدی و بارور کردن استعدادهایش یاری کند و درنهایت موجب رشد قابلیت ها و شایستگی های کودک شود به اضافه آنکه براساس چنین برنامه ای کودک سازش با کودکان دیگر ،پیروی از برنامه های روزانه ،ساکت نشستن،تمرکزکردن ،فعالیت درزمانهای خاص و حتی طولانی ترشدن مدت توجه و تمرکز را می آموزد.
کودکی که پیش دبستانی را تجربه کرده است درسالهای نخست ورود به مدرسه به راحتی با فضای آموزشی هماهنگ می شود و تجربه ثابت کرده کودکانی که از آموزش پیش دبستانی برخوردار بوده اند افت تحصیلی کمتری دارند و تعداد دفعات مردودی و دیگرشکست های تحصیلی آنان دردوره ابتدایی بسیار ناچیزاست .
کودکان درسنین پیش از دبستان تمایل زیادی به خود محوری و خودمرکزی دارند و اساسا همه چیزرا از دیدگاه خود می بینند قادر به سازگار کردن افکار و بیان تفکرات خود از نظر دیگران نیستند یعنی دریک جلسه قصه گویی هرکدام از کودکان تفاسیر نامربوطی را از قصه بیان می کنند تمایل به یادگیری از طریق اشیا واقعی ،عینی و تجربه های دست اول را دارند و این امور را از طریق بازی بهتر یاد می گیرند و این درحالی است که توانایی تفکر انتزاعی و استدلال را ندارند زیرا این توانایی د روجود آنان هنوز شکل نگرفته و رشد نیافته و تامل آنان کم است و قدرت تمرکز برای مدت ۷تا ۱۵ دقیقه را بیشترندارند بنابراین نمی توانند یک فعالیت را به مدت طولانی ادامه دهند. درعوض برای یادگیری کنجاو،خود جوش و مشتاق هستند و به امور تازه با علاقه پاسخ می دهند به فعالیتهای گروهی گسترده عادت ندارند و نمی توانند به مدت طولانی ساکت و آرام بنشینند زیرا نیاز درونی برای تحرک و فعالیت جسمی دراین سنین وجود دارد و واکنش های عاطفی آنان با دیگران طبیعی و مثبت است
این گروه کودکان ازتکرارقصه و داستان شعرو موسیقی لذت می برند و درمجموع می توان گفت
تفاوت های فردی بین انان مثل بزرگترها وجود دارد
هرکودک فردی منحصربه فرد است ونباید با کودکان دیگرمقایسه شود
هرکودک باید با رشدی همگام با خودش تشویق شود و نباید برای انجام اموربراو فشارآورد
دوره پیش دبستانی بررشدکلی و همه جانبه کودک تمرکزدارد و کودک را برای دوران ابتدایی آماده می کند که درآن فضایی برای خواندن نوشتن و حساب کردن پیش بینی شده .به اضافه اینک تعامل کودک با محیط و توانایی حل مسائل خلاق را درآنان تقویت می کند و موجب رشد روند یادگیری درکودکان می شود این برنامه که منظم و زمان بندی شده است نسبت به نیازهای کودکان انعطاف پذیری زیادی دارد این برنامه ها درکل بصورت غیرمستقیم انضباط درونی را درکودکان بهبود می بخشد و لذا ضروری است خانواده ها اهمیت این دوره را درحیات فرزند خردسالشان جدی گرفته و به این وسیله کودک را برای ورود به مراحل بعد ی زندگی آماده کنند.